Sneeuwpret en sneeuwpech

De dag begon rustig als elke zaterdagochtend, lekker lang in de pyjama's gezellig onder een dekentje televisie kijken. Noortje zag en vanmorgen zo uit:

Daarna gingen we mee met Jeroen om wat plaatjes te maken in het midden van het land. Jeroen moet daar binnenkort filmen en nu was het prachtig weer dus wilde hij alvast wat covershots draaien. Omdat de sneeuw bij ons in de stad al zo'n beetje verdwenen is leek het ons leuk mee te gaan om tijdens het filmen even het bos in te gaan voor wat sneeuwpret.

Helaas was de lol er snel af want na twee keer de helling af gesleed te zijn bleef het touw van de slee aan Ot's been haken terwijl Noortje de slee net wilde pakken. Ot nam een grote stap en lanceerde de slee recht tegen Noortjes hoofd. Wat een pech. 

Dit is hoe Noortje er later op de middag uit zag. In het ziekenhuis konden ze de wond gelukkig lijmen en met pleistertjes dicht plakken. We zijn alsnog even gaan sleeën en spelen in de sneeuw zodat Jeroen toch nog wat plaatjes kon draaien. Noortje mocht extra lang op de slee en dat maakte een boel goed. Nu maar hopen dat de wond goed geneest.

Sneeuwvlokken knippen

Na wat speurwerk op het net en een avondje vouwen en knippen zijn we erachter hoe we mooie sneeuwvlokken kunnen knippen. Het maken van knipfiguren blijft iets leuks, van te voren weet je nooit precies wat het gaat worden en na het uitvouwen en bewonderen van je knipfiguur wil je er direct weer één maken om te zien wat er dan weer uitkomt. Dus pas op het is verslavend.

Dit is hoe wij het deden:

1. neem een A4-tje en vouw deze dubbel
2. vouw het nogmaals dubbel om het midden te bepalen maar druk de vouw niet verder door
3. vouw vanuit het midden de linker onderhoek richting de rechterbovenhoek
4. doe hetzelfde met de andere hoek
5. vouw het figuur dubbel
6. vouw het iets open en knip langs de rand het overtollige papier weg
7. zo ook met de andere kant
8. van het driehoekje wat nu over is  kun je een sneeuwvlok knippen

Voorbeelden:

Adventskalender

Kerst met Linus is weer op tv. Een heerlijke serie die je doet verlangen naar Scandinavië, naar kerstmis en naar sneeuw. Noortje zag de eerste aflevering en kwam op het idee een adventskalender te maken net als de kinderen in de serie, zo eentje waarvan je elke dag een raampje mag openen. Dus vanmiddag gingen we aan de slag. Nu had ik natuurlijk tijdens het maken foto's moeten maken zodat iedereen die zou willen het makkelijk kan namaken, maar we gingen zo op in het tekenen en knutselen dat er van foto's maken niets meer is gekomen. Je zult het moeten doen met het eindresultaat en een korte omschrijving van onze aanpak.

Wij gebruikten:
- twee stevige stukken wit papier (ongeveer A4formaat)
- doorschijnend gekleurd papier
- Oost-Indische inkt
- waterverf en ecoline
- snijmesje

Van de vellen papier knipten we de vormen van de kalender, de zijpanelen plakten we vast. Met Oost-Indiche inkt tekende ik een stal en een paar huisjes, met veel raampjes. Daarachter hier en daar wat bomen en in de lucht sterren. Noortje kleurde het geheel in met verf en ecoline. De raampjes sneed ik open met een mesje en de plekken waar later de vouw komt kerfde ik al wat in zodat het vouwen later makkelijker gaat. De grote ster boven de stal sneed ik uit. Ook maakte ik vakjes in de lucht zodat er genoeg raampjes zijn tot 25 dec. Ook in de zijpanelen zitten vakjes. Ik nummerde elk vakje in willekeurige volgorde.
Aan de achterkant van de kalender plakten we achter elk toekomstig raampje een gekleurd stukje vliegerpapier. Noortje maakte een tekening van het kindje in de kribbe en Jozef en Maria om achter de grote staldeuren te plakken. Daarna lieten we alles goed drogen en nu staat de kalender op de kast met twee open deurtjes, nog 23 te gaan...

Boom van Jesse

Ik had er eerlijk gezegd nog nooit eerder van gehoord, 'De boom van Jesse'. Maar toen ik er wat over ging opzoeken sprak het idee me wel erg aan. Het is net als advent een voorbereiding op het kerstfeest,  we kijken uit naar de komst van Jezus. Via via kwam ik bij deze site A holy experience waarin wat meer uitleg gegeven wordt. Ook op de blog van Janneke vond ik meer informatie. Voor nu hebben we gekozen om voor te lezen uit het boek 'De boom van Jesse' van G. Mac Caughrean.  

De boom maakten we op een oud stuk papier wat ik vond in de kast. We schilderden met verschillende bruintinten lekker slordig de vormen van de boom en de takken. Later knipten we hem uit en hingen hem in de gang. Noortje kleurt nu elke dag een plaatje wat hoort bij het verhaal van die dag en zo lezen we opnieuw de verhalen nog eens door om uit te komen bij de geboorte van Christus, daar waar het uiteindelijk allemaal om gaat. 

Pietenles

De twee mooiste en liefste pietjes zijn heel toevallig ook dit jaar weer bij ons op bezoek. Voorheen waren er vaak drie mooie pietjes maar één van de drie kwam dit jaar niet meer. Hij paste zijn pak niet meer zo goed en vond het beter dat zijn pietenbroertje het pak zou dragen. Welke rol deze iets wat beteuterde grote piet dit jaar dan wel heeft is nog niet helemaal duidelijk. Toch werd er deze week al wel pietenles gegeven in huppelen. De twee kleine pieten moesten nog veel leren maar vonden in hun schoen een heus huppel diploma. Van wie zou die nou toch komen????

Op een grote paddestoel...

Ik kan het niet laten ook deze nog even te posten. Een op en top herfst knutselwerk als je het mij vraagt; De kabouter op de paddestoel. Het leuke van dit kleiwerk is dat je de kinderen kunt leren te werken vanuit een bonk klei. Het is de kunst een figuur, in dit geval een paddestoel, te modelleren uit één vorm. Je kneed, rolt en trekt net zo lang tot de juiste vorm is bereikt. Dus niet eerst een steeltje kneden en dan een hoed erop, nee. Dat zou na het drogen direct van elkaar loslaten en dat willen we nu juist niet. Het is goed gelukt, de paddenstoelen zijn uit één geheel gevormd en staan stevig in de vensterbank. Met de witte stippen is trouwens wel wat gesmokkeld, die heeft Tije er toch stiekem los opgeplakt (niet verder vertellen hoor).

Na een paar dagen drogen hebben we de paddestoelen geschilderd. Om mezelf ook wat uitdaging te geven heb ik de kabouter gemodelleerd en geschilderd, natuurlijk volgens de regels uit één bonkje klei.

We gebruikten bruine boetseerklei en acrylverf voor de afwerking.

De seizoenen schilderen

Voordat de Sinterklaasgekte losbarst nog even een mooi schilderwerkje van de afgelopen weken. Noortje heeft met veel plezier de seizoenen geschilderd. We hadden een prachtig boek geleend van de bibliotheek 'De natuur het hele jaar door' van René Mettler. Naar aanleiding hiervan maakte Noortje haar eigen seizoenen. Als basis gebruikte we vier keer dezelfde boom geknipt uit bruin papier. Daarna stempelde Noortje met een kurk de kleuren passend bij het seizoen op de boom, voor de winter gebruikte ze watten als sneeuw. Na afloop heb ik de bladen op een gekleurd karton geplakt om het effect van de vier verschillende seizoenen nog eens te benadrukken. Nu hangt de serie in onze gang. En trots dat Noortje is.

Dictee

Als je met ABC methode de Haan aan de slag gaat kom je vanzelf op het punt dat je dictees gaat afnemen. Nu is Tije zover dat hij alle schrijfletters geoefend heeft en kleine woorden netjes kan naschrijven in zijn schrijfschrift. Ook kan hij met de letterdoos korte dictee zinnen leggen. Toch bleek het nog vrij lastig deze twee te combineren. Het naschrijven van een voorbeeld is heel anders dan zelf schrijven wat je gedicteerd krijgt. Dan moet je opeens nadenken over de letters die je gaat gebruiken en ook nog eens over de juiste vorm en schrijfwijze van die letters. Dat leverde nogal wat frustratie op bij het schrijven. Frustratie is niet fijn en zeker niet effectief dus zochten we naar een andere manier en die vonden we.

We hebben een A4'tje met daarop drie duidelijke regels geplastificeerd. Tije kan nu met een whiteboardstift schrijven met lekkere grote halen. Als hij even iets verkeerd doet kan hij het direct wegvegen en het overdoen en dat vooral is heel erg fijn. Een bijkomend voordeel is dat de geplastificeerde alfabet kaart van De Haan nu ook heel effectief gebruikt wordt. Met de stift kan je even een streep zetten onder de juiste klank die je nodig hebt voor een woord. Of je zet even een medeklinker achter de enkele klinker om te laten zien dat dan de klank kort wordt en hetzelfde niet gebeurt als je die medeklinker zet achter de dubbele klinker.

Het werkt! De frustratie is weg, zo wordt schrijven toch nog leuk.

(un)school - schools - schoolser

Thuisonderwijs is iets wat je niet zomaar doet. Daar gaat heel wat lees en denkwerk aan vooraf en dan nog blijft het een zoektocht naar de juiste weg en aanpak, dus nog steeds heel wat lees en denkwerk. Jarenlang kon ik me erg vinden in de ideeën van het unschoolen, het paste bij onze levensstijl en onze 'natuurlijke' manier van opvoeden (ook wel attachment parenting genoemd). Toch had ik ook wel mijn bedenkingen zeker toen de kinderen wat ouder werden. Na het lezen van The big book of unschoolling was het voor mij heel duidelijk dat dit niet onze weg was.

Inmiddels zijn we geen unschoolers meer, of we zijn het nooit echt geweest. We werken nu op een eclectische manier volgens een redelijk vast schema. Korte lessen in de ochtend die toenemen in intensiteit en duur naarmate het kind ouder wordt. Een mooi boek hierover is Successful Homeschool Family Handbook.

De ideeën van Dr. Mary Hood spreken me ook erg aan, de 'Relaxed Homeschool Mindset'. Mensen vragen bijvoorbeeld vaak of het niet lastig is de juf te zijn van je eigen kinderen. Juf? Nee, ik ben geen juf voor mijn kinderen ik ben moeder en ik help mijn kinderen bij de dingen die ze moeten leren. We zijn samen onderweg en leven en leren samen.

Maar als het aan Noortje ligt dan mag het allemaal toch nog wat schoolser. Deze week heeft zij voor het eerst een werkschema gekregen. Net als Ot wilde zij ook precies zien wat ze per dag moest doen. Nu is het zo dat ze van mij eigenlijk nog niet perse iets moet doen. Wel hebben we een boel leerboekjes in huis en is ze begonnen met Reken Zeker maar ook daarin laat ik haar eigenlijk helemaal vrij. Ze wil graag oefeningen doen en ik hoef haar daar totaal niet toe te dwingen, gelukkig. Maar omdat ze dat graag wil heb ik een schema gemaakt en omdat ze dat fijn vindt heb ik er ook regels aan verbonden; Er zijn 5 taken. Elke dag mag ze twee of meer taken kiezen en een stempel zetten bij de taak die ze heeft gedaan. Aan het einde van de week moet elke taak minsten 1 keer gedaan zijn. Prachtig vindt ze het. Ze pakt nu met nog meer overgave en plezier haar werkmap uit de kast om aan het werk te gaan. En zo wordt ons thuisonderwijs steeds schoolser en schoolser...

Science Centre

Vandaag waren we in het Science Centre in Delft. Ot is namelijk gek op lego en wilde graag een workshop Lego Mindstorm volgen en er waren genoeg andere 'grote' kinderen die dat ook leuk vonden. Tije en Noor waren nog te jong voor de workshop maar hebben zich prima vermaakt in het Science Centre zelf, vooral de robot vonden ze erg leuk. Tije wist hem kwaad te maken door steeds voor zijn neus te gaan staan. Eerst vroeg de robot nog vriendelijk of Tije aan de kant wilde gaan, maar na een paar keer begon hij zich flink te irriteren en te brommen zodra Tije weer voor zijn neus sprong.

De workshop was een succes. De kinderen waren erg enthousiast en kregen het voor elkaar de mindstorms robot te programmeren volgens de opdrachten, het ging zelfs zo makkelijk dat de student die de groepjes begeleidde uiteindelijk een filmpje heeft gestart om de tijd vol te maken. Volgens zeggen gebeurde het maar zelden dat kinderen zo vlot alle opdrachten afwerkten. Een pluim voor 'onze' thuisonderwijsstudentjes.

Waarschijnlijk gaan we nog wel een terug voor andere leuke workshops.

Breiring

Inmiddels heb ik ook wat zitten prutsen op de breiring. Het is leuk. Samen met Noortje op de bank een luisterboek luisteren en ondertussen een mutsje breien voor de knuffel. Ik heb een leuke site gevonden die mij goed op weg heeft geholpen handwerkles.nl

Dus ben je nog op zoek naar iets voor 'handwerken' ga naar de Hema en koop een setje breiringen.

En die luisterboeken luisteren we tegenwoordig gewoon via Youtube.

pen vriendinnen

Binnenkort hebben we een ontmoeting met een aantal thuisonderwijzers. De meisjes van rond de zes jaar kennen elkaar echter nog niet zo goed. 

Nu kwam een van de moeder met een goed idee. De meisjes zouden elkaar post kunnen versturen zodat ze al een beetje kunnen kennismaken en dan straks hopelijk niet al te verlegen zijn tijdens de ontmoeting in de dierentuin.

Inmiddels zijn er al wat foto's gemaild. Noortje voelde zich zeer vereerd mail te ontvangen. Met een brede glimlach bekeek ze de foto's en daarna is ze vlot aan het werk gegaan om ook echte post te kunnen versturen. De eerste tekening is inmiddels onderweg, de tweede tekening is in de maak. Ik ben benieuwd waar dit op uit gaat lopen en hoe lang de meisjes dit gaan volhouden.

ons klasje

We hebben een paar drukke weken achter de rug en het bloggen schiet er dan al snel bij in. Bij deze een beeldimpressie van onze activiteiten.

wetenschap is tegenwoordig Ot's favoriete vak.
Hier een atoommodel van klei.

rekenen

rekenen op het rekentuintje

les over de functie van stengels 

meten

handenarbeid, we ontdekten de breiring

voorlezen

schilderen

tellen en het oefenen van de fijne motoriek

alweer rekenen

Slakken

De afgelopen week was er nogal wat ophef over de tentoonstelling 'Ah, wat lief!', in Villa Zebra. Nu is het zo dat dit ook een beetje Ot's tentoonstelling is, hij zat namelijk in het kinderpanel wat mocht meedenken in de voorbereidingen van de tentoonstelling. Hij wist echter niets van de slakken van kunstenares Tinkebell. Toen hij deze week gevraagd werd mee te willen werken aan een item voor het jeugdjournaal vond hij dat vooral erg leuk. Niets vermoedend ging hij dus naar Villa Zebra voor de opnames. Na afloop begreep hij wel waarom het jeugdjournaal wilde langskomen, niet alleen het jeugdjournaal maar ook verschillende journalisten waren aanwezig om kritische vragen te stellen. Ot vond het allemaal wat overdreven vooral de mensen van het AD die alleen maar aandacht hadden voor de slakken en niet eens verder keken naar de andere dingen in de tentoonstelling en maar bleven vragen: "Vind je het dan niet zielig voor de slakken?" Wat Ot ervan vond zegt hij in het item:

Hier het item van het jeugdjournaal 

Techniek

Van oma kreeg Ot een techniekontdekdoos. Niet zo'n kant en klare die je voor veel te veel geld in de winkel koopt maar gewoon een bak vol met oude lampjes, draadjes, kleine motortjes en meer van dat soort spul. Oma had dit verzameld voor je weet maar nooit, zo is oma nou eenmaal. Nu kreeg Ot deze doos omdat Ot zo van techniek houdt en omdat oma graag dingen weg geeft want ook zo is oma nou eenmaal.

Het is een geweldig leuk idee van oma om op deze manier oude spulletjes te bewaren om er later mee te kunnen prutsen. Ot maakte er al een spionagemat mee die hij op checkpoint had gezien. Nu gaan er dus ergens lampjes branden zodra er iemand binnenkomt en op de mat stapt :))

Laatste keer vakantiepaspoort

In de maand juli hebben we hard ons best gedaan 10 stempels te verdienen in ons vakantiepaspoort. Die 10 stempels haalden we zonder veel moeite, we hadden de tijd om veel uitstapjes te maken en vonden het leuk bovendien. Per paspoort konden we twee waardebonnen kopen, we kochten er vijf voor 2,50 per stuk. Dat betekende dat we voor €12,50 met het hele gezin een dagje naar Duinrel konden. Dat dagje was vandaag!

We hebben ervan genoten. Noortje en Tije waren groot genoeg om alle achtbanen mee te doen al durfde Noortje  nog niet in de Falcon die in 30 sec. de meest idiote loopings maakt die je maar kunt bedenken. Tije en Ot echter kregen er geen genoeg van al was het aan het einde van de dag ook voor hen echt wel genoeg.

Lego

Wij krijgen vaak de vraag of de kinderen zich overdag niet enorm vervelen aangezien ze heel de dag thuis zitten. Onze kinderen kunnen zich echter bijna niet voorstellen hoe het is om op school te zitten en dus helemaal geen tijd te hebben om thuis te zitten en te kunnen spelen. Want dat is wat ze graag doen, spelen. Natuurlijk moet er ook gewerkt worden maar als dat werk gedaan is blijft er heel veel tijd over om te spelen.

De afgelopen weken speelden ze met Lego. Er werd een enorme haven gebouwd geïnspireerd op de wereld havendagen. Zodra de jongens wakker werden slopen ze naar beneden en begonnen ze met spelen. De haven werd uitgebreid met een vliegveld en nu zijn ze bezig om de stad nog verder uit te breiden met een pizzeria. Vervelen, huh?

Dat Lego is geweldig spul. Onze verzameling is door de jaren heen wel wat uit de hand gelopen aangezien papa en mama er vroeger al dol op waren en de jongens maar één ding willen als ze jarig zijn namelijk Lego. Inmiddels hebben we een prettig werkbaar opbergsysteem om de Lego te orderen en redelijk compact weg te bergen.

Bakken per kleur en een voor wielen

kleine bakjes voor lampjes, haakjes,
kleine gladde plaatjes en grote plaatjes.

Een grote bak met gewone bouwblokken.
Blauwe bakken voor al het technisch Lego

De meest favoriete bak, de poppetjesbak!